بررسی کمی و کیفی صنوبرکاری‌های منطقه زنجان‌رود

نظر به اهمیت صنوبر‌کاری‌های مردمی در تأمین قسمتی از نیازهای چوبی کشور و کاستن از فشار وارده به عرصه‌های جنگلی و با توجه به صنوبرکاری‌های قابل توجه در حاشیه زنجان‌رود (ابتدای جاده زنجان- میانه) طرح حاضر به‌منظور کسب اطلاع از ساختار، تنوع ارقام و وضعیت رویشی این توده‌ها طراحی گردید. در گام اول پس از شناسایی منطقه، نقشه توده‌های صنوبرکاری منطقه تهیه شد که تعداد 98 توده صنوبرکاری مجزا را در حد فاصل روستای کوشکن تا نیک‌پی شامل گردید. بعد در قالب یک طرح آماربرداری، 56 قطعه‌نمونه با مساحت 300 متر مربع با استفاده از روش آماربرداری pps در میان توده‌های موجود توزیع گردید. از درون این قطعات نمونه اطلاعات متنوعی با توجه به هدف بررسی جمع‌آوری گردید و پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات اولیه، محاسبه متغیرهای مورد نظر و روابط رگرسیونی، نتایج زیر به‌دست آمد: - 90 درصد توده‌های صنوبر منطقه از دو گونه شالک «P.nigra var «pubescens (شصت درصد) و کبوده شیرازی «P.alba cv shirazi» (سی درصد) تشکیل شده‌اند.  - از نظر ساختار کمی و کیفی همچون قطر، ارتفاع، استوانه‌ای شکل و کشیده بودن تنه، تعداد کم شاخه، پیچیدگی و زاویه تنه، شکل و ضخامت پوست، پوسیدگی و آفت‌زدگی، دیرزیستی و ... درختان کبوده در وضعیت به‌مراتب بهتری (در مقایسه با شالک‌ها) قرار دارند. - در قطر برابر سینه 50 سانتی‌متری، درختان کبوده به ارتفاع 25 متر و حجم 2/5 متر مکعب می‌رسند، در حالی‌که شالک‌ها حداکثر به ارتفاع 22/5 متر وحجم 1/6 متر مکعب می‌رسند. - در مجموع منطقه فوق قابلیت تبدیل به قطب تولید چوب صنوبر را داراست که بایستی با انجام تحقیقات همه‌جانبه و برنامه‌ریزی و مدیریت منسجم، گونه‌ها و روش‌های کاشت و داشت مناسب معرفی و ترویج شده و همچنین حمایت‌های لازم از صنوبر کاران در درازمدت انجام گیرد.